Jednym z powodów zmian znaczeniowych terminu literackiego bywa rewizja zgodności między jego aktualną definicją a rzeczywistością, do której się odnosi. Sprzyjają temu przede wszystkim nowe lub odczytane na nowo dążenia pisarskie, sezonowe przeglądy chwytów artystycznych, odkrycia przeoczonych konfiguracji składników utworu etc.
(...)
Marzę o tym, że pewnego dnia zedrę z siebie nalepki, którymi uparcie mnie oblepiają (jakbym była człowiekiem-plakatem!) i stanę się znowu tylko swoim imieniem i nazwiskiem. Bo to właśnie, imię i nazwisko, jest wyrazem najwyższego uznania, jakie pisarz może zdobyć. (...)
Podróż to gatunek piśmiennictwa. Zaliczyć możemy do niego zarówno powieść podróżniczą, jak i esej z podróży. Może to być literatura fikcyjna, ale równie dobrze dziennikarskie non-fiction. (...)
Narrator poematu The Schooner „Flight” Dereka Walcotta, marynarz przezywany w dialekcie karaibskim Shabine[1] ze względu na jasnobrązowy kolor skóry, w pamiętny sposób deklarował swoje międzyregionalne związki i dziedzictwo:
I’m just a red nigger who love the sea,
I had a sound colonial education,
I have Dutch, nigger, and English in me,
and either I’m nobody, or I’m a nation[2]. (...)
Można powiedzieć, że na poziomie treściowej zawartości tekstów w literaturze modernizmu odbija się zainteresowanie zmianą postrzegania i rozumienia czasu oraz przestrzeni w stosunku do ludzkiej egzystencji. (...)
W całej Europie od wczesnego średniowiecza aż po początek XVI wieku literatura łacińska i polska rozwijały się niemal niezależnie od siebie, a ich wzajemne oddziaływanie dotyczyło niewielu aspektów. (...)
— (łac. influentia, ang. influence, fr. l’influence, niem. der Einfluß, ros. ълияние) – jedno z najczęściej badanych zagadnień w studiach nad literaturą i zarazem wieloznaczny termin literacki. Źródłowo wyraz „wpływ” oznacza przedostawanie się substancji ciekłej do wnętrza jakiegoś zbiornika czy pojemnika. (...)
— produktywny semantycznie homonim, który w języku łacińskim ma różne odpowiedniki: 1) fons – miejsce, z którego woda wypływa na powierzchnię ziemi; zdrój; krynica; 2) radix – korzeń; rdzeń; ród; to, co stanowi początek czegoś; przyczyna; pochodzenie; 3) origo – geneza, początek, pochodzenie, przyczyna, rodowód; 4) principium – początek, rozpoczęcie. (...)
Niewątpliwe są zasługi francuskiego literaturoznawstwa wobec kariery pojęcia intertekstualności w drugiej połowie XX wieku. W 1966 roku – na łamach legendarnego już czasopisma „Tel Quel” – Julia Kristeva publikuje artykuł zatytułowany Le mot, le dialogue, le roman, w którym znaleźć można rewolucyjne wówczas stwierdzenie: „tout texte se construit comme une mosaïque de citations, tout texte est absorption et transformation d’un autre texte”[2] [podkr. (...)
Autotematyzm stanowi jedno z tych teoretycznoliterackich pojęć, które mając swojego autora, ewoluowały w refleksji badawczej, a zyskując kontynuatorów i polemistów, kształtowały tym samym własną historię. (...)