Tomasz Mizerkiewicz – krytyk literacki, historyk i teoretyk literatury; profesor zatrudniony na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu; autor monografii między innymi Po tamtej stronie tekstów. Literatura polska z nowoczesna kultura obecności (2013), Niewspółczesność. Doświadczenie temporalne w polskiej literaturze najnowszej (2021).
A b s t r a k t
This paper outlines the history and modern usages of the concept of “tenderness” in Polish literary criticism. It introduces the genealogy and origins in the esthetics of sentimentalism, along with its romantic modifications and its place in Polish literature and modern criticism. (...)
A b s t r a k t
Artykuł omawia historię i współczesność użyć pojęcia „czułość” w polskiej krytyce literackiej. (...)
W dominujących wciąż typach analiz pisarstwo podróżnicze postrzegane bywa jako jedna z wielu tekstualizacji miejsc zwiedzanych przez autorki i autorów zapisów. Tekstualizacje te pozostają w retorycznych napięciach czy agonach z innymi tekstualizacjami, a ich sprawcy bywają nadal głównie dawnymi skryptorami Rolanda Barthesa. (...)
In analyses that continue to dominate the field today, travel writing is framed as one of many possible textualizations of the places visited by their authors. These textualizations are suspended in rhetorical tension or conflict with other forms of textual rendering, and the agents behind them tend to retain the status of Roland Barthes’ historical “scriptors.” The growing relevance of travel writing as a subject for philological reflection seems to stem, however, from several other cognitive impulses. (...)
Wydana w ubiegłym roku książka Sandy’ego Baldwina The Internet Unconscious. On the Subject of Electronic Literature („Nieświadomy Internetu. O podmiocie literatury elektronicznej”)[1] tytułem zdaje się zapowiadać wyspecjalizowane rozważania o pisarzach i pisarkach tworzących e-literaturę, dzieła hipertekstowe, algorytmiczne itp. (...)
Poetyka bywa współcześnie nieraz opisywana jako dziedzina zmuszona do wykonywania gestów defensywnych. Powiada się zatem, że nadal dotyczą jej sformułowane przez poststrukturalizm zarzuty o skłonność do poszukiwania ejdetycznej literackości, o potrzebę uogólniania tego, co niezbywalnie idiomatyczne, o zamykanie literatury w zamkniętym systemie pojęć i tak dalej1)Dorota Korwin-Piotrowska przypomniała niedawno ów zestaw będących w obiegu zastrzeżeń wobec poetyki, zob. (...)
Poetics has often been described in recent times as a field forced into making defensive gestures. There have also been assertions that the charges mounted by post-structuralism of a tendency to search for eidetic literariness, the need to generalize from what is consummately idiomatic, the shuttering of literature inside a closed system, and so on, are still valid. (...)
