Analizy poetologiczne, które schodzą na różne niższe poziomy tekstu, rodzą się dziś z innych pobudek niż do niedawna. Po wyczerpujących analitykach strukturalnych odsłaniających sztywno wytyczone poziomy tekstów dość długo panowały inspirowane przez poststrukturalizm i dekonstrukcję przekorne lektury ukazujące nieogarnialny oraz anarchizujący ruch swobodnie dryfujących drobin tekstowych. (...)
Kontekst jest do bani
Rita Felski
a b s t r a k t
Niniejszy tytuł to niezbyt subtelna prowokacja, która – muszę zaznaczyć – nie jest mojego autorstwa. Czy istnieje jakieś słowo, które byłoby bardziej wszechobecne w badaniach literackich i kulturowych, słowo, które solenniej przywołujemy, gorliwiej bierzemy w obronę, takie, któremu nabożniej się kłaniamy? (...)
O śląskiej szkole mikrologii (1999-2005). Garść wspomnień
Aleksander Nawarecki
a b s t r a k t
Małe, śląskie, czarne
Te trzy słówka są parafrazą pamiętnej triady Brudny, zły i brzydki. Przywołuję tytuł przeboju Ennio Morricone (z filmu w reżyserii Sergio Leone) jako muzyczny emblemat „spaghetti westernu”, włoskiej imitacji koronnego gatunku amerykańskiego kina, niegdyś budzącej oburzenie, a potem uznanej za zapowiedź antywesternu, a nawet dekonstrukcję klasycznej formy. (...)
Tagi: Aleksander Nawarecki, wiosna/lato 2017Mikropoetyka i jej konteksty
Elżbieta Winiecka
a b s t r a k t
Współczesne polemiki wokół autonomii i funkcji literatury koncentrują się – w dużym uproszczeniu, rzecz jasna – między dwoma stanowiskami odmiennie definiującymi przede wszystkim jej status i rolę. (...)
Tagi: Elżbieta Winiecka, wiosna/lato 2017