Najnowszy tematyczny numer „Forum Poetyki” poświęcamy zagadnieniom przekładu literackiego. Zaproponowana przez nas formuła tytułowa całości brzmi „Poetyki w przekładzie” i jest oczywistą parafrazą „poetyki przekładu” – określenia, które pół wieku temu zaproponował Edward Balcerzan, a które od tamtego czasu zdążyło stać się nazwą jednej z subdyscyplin ogólnych studiów nad przekładem. (...)
Fikcje cudzoziemczyzny, czyli paradoks „obcobrzmiącości”
David Bellos
a b s t r a k t
Przez większą część zeszłego stulecia zarówno [anglojęzyczni] recenzenci, jak i zwykli czytelnicy, chcąc podkreślić wybitność danego przekładu, stwierdzali zazwyczaj, że brzmi on tak, jakby oryginalnie został napisany po angielsku.
(...)Jakość tłumaczenia w serii translatorskiej – pieśń miłosna na sześć głosów
Marta Kaźmierczak
a b s t r a k t
Założenia i cele
Niniejszy artykuł stanowi próbę zbadania relacji zachodzących między pojęciami jakości i seryjności w tłumaczeniu literackim. Moim celem nie będzie wszakże ocena stopnia „doskonałości” tekstu docelowego na sposób normatywny, lecz raczej wymodelowanie ewentualnych regularności dających się zaobserwować w poetyce przekładu.
(...)Polskie, czyli obce. O tłumaczeniach (nie)sławnego rozdziału Braci Karamazow Fiodora Dostojewskiego
Kinga Rozwadowska
a b s t r a k t
Powieść Fiodora Dostojewskiego pt. Bracia Karamazow funkcjonuje w polskiej literaturze od 1913 roku, czyli od momentu wydania pierwszego przekładu autorstwa Barbary Beaupré (choć wcześniej tłumaczono też i wydawano jako odrębne dzieło rozdział o Wielkim Inkwizytorze1).
(...)