Anna Kałuża, dr hab. prof. UŚ – literaturoznawczyni i krytyczka literacka, pracuje w Instytucie Literaturoznawstwa Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, redaktor naczelna „Śląskich Studiów Polonistycznych”, zajmuje się estetycznymi konsekwencjami przemian kulturowych, współczesną poezją i sztuką. Opublikowała między innymi Pod grą. Jak dziś znaczą wiersze, poetki i poeci (Kraków 2015), Splątane obiekty. Przechwycenia artystyczno-literackie w niewspółmiernym świecie (Kraków 2019).
A b s t r a k t
Celem artykułu Poezja jako mixed media: Darek Foks jest przedstawienie specyficznego, wielokodowego charakteru fotoksiążki Eurydyka Darka Foksa. (...)
![Poetry as mixed media: Darek Foks’s Eurydyka [Eurydice]](http://fp.amu.edu.pl/wp-content/uploads/2024/11/AKaluza_PoetryAsMixedMedia_ForumOfPoetics_36_2024-01-122x173.jpg)
A b s t r a k t
The article “Poetry as mixed media: Darek Foks’s Eurydyka [Eurydice]” discusses a unique multimodal nature of Darek Foks’s photobook Eurydyka. (...)
A b s t r a k t
Celem artykułu Jak wytwarza się pojęcia wartościujące? Na przykładzie sporu o poezję Louise Glück jest refleksja nad sposobami funkcjonowania pojęć związanych z wartościowaniem w krytyce literackiej. (...)
A b s t r a k t
The paper is a reflection about ways in which notions related to valuation function in literary criticism, focusing on processes of constructing, consolidating, and exchanging notions in socio-cultural circulation. (...)
More or less at the same time, towards the end of the 1950s, European and American artists began to use the device of repetition on a scale previously unmatched. Creators of Pop Art used techniques of multiplication and reproduction of industrial and pop culture images; the Situationists challenged audiences to grasp the vast array of phenomena in which the new economy of the spectacle was revealed; the art of critical appropriations made an effort to redirect its symbolic capital in the direction of constructive social change. (...)
Mniej więcej w tym samym czasie – pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku – europejscy i amerykańscy artyści na niespotykaną do tej pory skalę zaczęli stosować chwyt powtórzenia. Popartowi twórcy wykorzystywali techniki powielania, multiplikowania, zwielokrotniania przemysłowych i popkulturowych wizerunków; sytuacjoniści wzywali do przechwytywania wszystkiego, w czym objawia się nowa, spektakularna ekonomia; sztuka krytycznych zawłaszczeń usiłowała przekierować swój kapitał symboliczny w kierunku konstruktywnej zmiany społecznej. (...)