I dream that one day I shall remove the stickers that other people have assiduously attached to me and become just my name. Because that, just a name, is the greatest literary recognition that any writer can earn. For everyone else: Cyprus, five points, Poland, two points, Belgium, ten points…[1]
Dubravka Ugrešić wrote the declaration quoted above in 1999. (...)
Travel writing is one of many literary genres. In it we further find the subgenres of the travel essay and the travel novel: thus it includes both the genre of literary fiction and that of journalistic nonfiction, not to mention biography and autobiography. (...)
Z osobliwym uczuciem czyta się dzisiaj pisany w połowie lat 80. ubiegłego wieku tekst Michała Głowińskiego, w którym ten wybitny badacz i teoretyk literatury zapowiada ostateczne przezwyciężenie odziedziczonego po przełomie antypozytywistycznym dychotomicznego podziału na metody zewnętrzne i wewnętrzne oraz nastanie nowej ery w badaniach literackich dzięki zastosowaniu metody integralnej, której podstawę miała stanowić komunikacjonistyczna koncepcja dzieła literackiego1)M. (...)
Poetyka bywa współcześnie nieraz opisywana jako dziedzina zmuszona do wykonywania gestów defensywnych. Powiada się zatem, że nadal dotyczą jej sformułowane przez poststrukturalizm zarzuty o skłonność do poszukiwania ejdetycznej literackości, o potrzebę uogólniania tego, co niezbywalnie idiomatyczne, o zamykanie literatury w zamkniętym systemie pojęć i tak dalej1)Dorota Korwin-Piotrowska przypomniała niedawno ów zestaw będących w obiegu zastrzeżeń wobec poetyki, zob. (...)
„(…) doświadczenie jest owocem pracy, przeżycie jest fantasmagorią przeżycia”.
Walter Benjamin1)W. Benjamin, Pasaże, red. R. Tiedemann, przekł. I. Kania, posł. Z. Bauman, Kraków 2005, s. 843.
Kantowską antropologię filozoficzną fundują cztery pytania: co mogę wiedzieć?, co powinienem czynić?, czego mogę się spodziewać? (...)
Reading it today, there’s something quaint about the prediction made by eminent scholar and theoretist of literature Michał Głowiński, in a text written in the 1980s, that the dichotomy between internal and external methodologies inherited from the reaction against Positivism would eventually be abandoned, yielding to the advent of a new era in literary studies, thanks to the application of an integral method based on a communicative conception of the work of literature. (...)
Poetics has often been described in recent times as a field forced into making defensive gestures. There have also been assertions that the charges mounted by post-structuralism of a tendency to search for eidetic literariness, the need to generalize from what is consummately idiomatic, the shuttering of literature inside a closed system, and so on, are still valid. (...)
Experience is the outcome of work; immediate experience is the phantasmagoria of the idler.
Walter Benjamin1)Walter Benjamin, The Arcades Project, ed. Rolf Tiedemann, trans. Howard Eiland and Kevin McLaughlin, Cambridge 1999, p. (...)