Mariusz Pisarski

badacz i wydawca literatury elektronicznej. Autor książki Xanadu. Hipertekstowe przemiany prozy (Kraków 2013), redaktor pisma „Techsty” oraz linii multimedialnej wydawnictwa Ha!art. Tłumacz prozy i poezji cyfrowej, autor hipertekstowych adaptacji klasyki literackiej (Rękopisu znalezionego w Saragossie, 2012; sieciowej adaptacji opowiadań Brunona Schulza Bałwochwał, 2013). W 2011 nominowany do nagrody Theodora Holma Nelsona przez Amerykańskie Stowarzyszenie Informatyczne ACM (Hypertext 2011). Jego praca doktorska o hipertekście (UAM, prof. Bogusław Bakuła) otrzymała I wyróżnienie w konkursie Narodowego Centrum Kultury. Członek Electronic Literature Organization. Stypendysta SAIA w Instytucie Literatury Powszechnej Słowackiej Akademii Nauk. Współpracownik Pracowni Badań Intersemiotycznych i Intermedialnych w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.

A scholar and publisher of electronic literature. He is the author of the book Xanadu. Hipertekstowe przemiany prozy (Xanadu, Hypertext Transformations of Prose, Kraków 2013), editor of the magazine Techsty and the multimedia department of the publisher Ha!art. A translator of digital poetry and prose, he has written hypertext adaptations of literary classics (Rękopisu znalezionego w Saragossie [The Saragossa Manuscript], 2012; an internet adaptation of Bruno Schulz’s short stories entitled Bałwochwał [Idolater], 2013). In 2011, he was nominated for the Ted Nelson Award by the American IT association ACM (Hypertext 2011). His doctoral thesis on hypertext (defended at UAM, under Prof. Bogusław Bakuła) received First Place in a National Cultural Center contest. He is a member of the Electronic Literature Organization and the recipient of the SAIA stipend from the Institute of World Literature of the Slovak Academy of Sciences. He is an associate of the Laboratory of Intersemiotic and Intermedia Research at the Institution of Polish Studies at the University of Warsaw.

Poetics in Action. Time and Code in the Poetry of John Cayley and the Poets of Rozdzielczość Chleba

Appeals for an expanded poetics, heard in the past decade in discussions of contemporary textuality, always promising a renaissance for poetics and its preoccupations, are quick to find a sympathetic response. Who among literary scholars, a privileged crew in the 20th century due to the position of language and textual problems at the centre of cultural studies, would not wish to hold onto that strong hand in the 21st, after the performative[1] and digital “turns”? (...)