Praktyki: Page 18

Poetyka antykolonialna w reportażu Tadeusza Dębickiego Moienzi Nzadi. U wrót Konga

W 1927 roku Tadeusz Dębicki, dwudziestopięcioletni Polak mieszkający w Antwerpii, odbył jako oficer, na statku transportowym Mateba, miesięczną wyprawę do Afryki. Popłynął tytułową Moienzi Nzadi – „rzeką pochłaniającą wszystkie inne rzeki” [MN, 35]¹ – w belgijskiej kolonii Konga, obserwując zaskakująco odmienne od europejskich krajobrazy, a także morderczą pracę czarnoskórych najemników.

(...)

Anticolonial Poetics in Tadeusz Dębicki’s Reportage: Moienzi Nzadi. U wrót Konga

Mikołaj Paczkowski

a b s t r a c t

In 1927, Tadeusz Dębicki, a twenty-five-year-old Pole living in Antwerp, joined the crew of the cargo ship Mateb as an officer. The ship would embark on a month-long journey to Africa. Its route followed the Moienzi Nzadi named in the book’s title: “the river that draws its source from all other rivers” [MN, 35]¹ in the Belgian colony of the Congo.

(...)

“Space Hinges on Time…”: New Modes of Transportation and Non-Places in Travel Writing

Anna Marta Dworak

a b s t r a c t

The early nineteenth century witnessed sweeping and revolutionary developments in our modes of transportation. In 1825, the world’s first railway line went into operation in England, and between 1840 and 1860, dynamic railway projects were already underway.

(...)

„Przestrzeń się na czas obraca…”* – nowe środki komunikacji a obecność kategorii nie-miejsca

Anna Marta Dworak

a b s t r a k t

Pierwsza połowa XIX wieku przyniosła gwałtowny, wręcz rewolucyjny rozwój środków transportu. W 1825 roku w Anglii oddano do użytku pierwszą publiczną linię kolejową na świecie, a już w latach 1840–1860 nastąpił dynamiczny rozwój kolei, która szybko przestawała być tylko techniczną ciekawostką, a coraz częściej stawała się chętnie wybieranym środkiem podróży.

(...)

Jak „działa” wiersz? O składni zdania awangardowego

Joanna Orska

a b s t r a k t

Potrójna delimitacja wiersza wolnego

Wiersz awangardowy, w formule wypracowanej przede wszystkim przez Awangardę Krakowską w programach poetyckich Przybosia i Peipera, w polskiej wersologii był tradycyjnie związany z lekturą strukturalistyczną. (...)

How Does Free Verse “Work”? On the Syntax of the Avant Garde

Joanna Orska

a b s t r a c t

A Three-Part Model for Free Verse:

Polish criticism has traditionally applied a structuralist reading to the avant-garde poetry developed, for the most part, through the Kraków-based poetic programs of Przyboś and Peiper. (...)

Mikrologia jako narzędzie pracy teoretyka literatury. Studium przypadku: Sługa boży Erskine Caldwella

Małgorzata Dorna

a b s t r a k t

Z notatnika badacza form „mikro”

Nie zaczynałem od zostania pisarzem, byłem słuchaczem. We wczesnych dekadach stulecia czytanie i pisanie nie były powszechnymi doświadczeniami. Opowiadanie stało się podstawą literatury. (...)

Micrology as a Tool of Literary Theoretical Practice. A Case Study Using Erskine Caldwell’s Journeyman

Małgorzata Dorna

a b s t r a c t

From the Notes of a Scholar of “Micro” Forms

I was not a writer to begin with; I was a listener. In those early decades of the century, reading and writing were not common experiences. Oral storytelling was the basis of fiction. (...)

Dwa przecinki i jeden dywiz Krystyny Miłobędzkiej

Łukasz Żurek

a b s t r a k t

W.,

Przecinek, w czasie pisania
to nie jest
to byłoby
gdyby zdążyło być każdym
w każdej (tej, już tamtej) chwili[1]

Wierszem otwierającym tomik Imiesłowy Krystyny Miłobędzkiej rządzą zaimki. Na 15 jednostek leksykalnych tworzących utwór aż 6 z nich to zaimki, z czego cztery to wskazujące („to”, „to”, „tej”, „tamtej”), a dwa upowszechniające („każdym”, „każdej”). (...)

(that is not / that would be / if it were on time to be every one / at every (this, no that) moment)

The poem that opens Krystyna Miłobędzka’s book of poetry Imiesłowy is ruled by pronouns. (...)