Jan Galant

Dr hab., profesor w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jego zainteresowania naukowe dotyczą historii literatury i kultury polskiej XX wieku, zwłaszcza okresu PRL, oraz problematyki nowego regionalizmu. Opublikował książki: Marek Hłasko (Poznań 1996), Polska proza lingwistyczna. Debiuty lat siedemdziesiątych (Poznań 1999), Zszywacze, spinacze, pinezki. Krótkie szkice o literaturze (Ostrów Wielkopolski 2007), Odmiany wolności. Publicystyka, krytyka i literatura polskiego Października (Poznań 2010), redagował tomy zbiorowe: Powroty Iwaszkiewicza (Poznań 1999), PRL – świat (nie)przedstawiony (Poznań 2010). Pokolenie „Współczesności”. Twórcy. Dzieła. Znaczenie (Poznań 2016). W latach 2014–2016 uczestniczył w cyklu konferencji w ramach grantu Nowy regionalizm w badaniach literackich.

Jan Galant – PhD, Professor at the Institute of Polish Philology at the Adam Mickiewicz University in Poznan. Galant’s interests include the history of literature and of twentieth-century Polish culture, with special emphasis on the socialist period and themes related to new regionalism. He has published the following books: Marek Hłasko (Poznań 1996), Polska proza lingwistyczna. Debiuty lat siedemdziesiątych (Poznań 1999), Zszywacze, spinacze, pinezki. Krótkie szkice o literaturze (Ostrów Wielkopolski 2007), and Odmiany wolności. Publicystyka, krytyka i literatura polskiego Października (Poznań 2010). He has edited the following anthologies: Powroty Iwaszkiewicza (Poznań 1999), PRL – świat (nie)przedstawiony (Poznań 2010) and Pokolenie “Współczesności”. Twórcy. Dzieła. Znaczenie (Poznań 2016). From 2014 to 2016 he participated in a conference series organized as part of the grant project “New Regionalism in literary studies”.

Kulturowo, lokalnie. Kilka uwag o badaniu literatury polskiej po II wojnie światowej

Pisanie o literaturze PRL1 wymaga pokonania trudności trojakiego (co najmniej) rodzaju. Pierwsze są natury metodologicznej i wiążą się z dyskusyjnym współcześnie statusem humanistyki. W ostatnich kilku dziesięcioleciach utraciła ona pewność języka, którego neutralności nie sposób zakładać, i przedmiotu badań, czyli samej literatury, której granice uległy daleko idącemu przesunięciu, obejmując zwłaszcza obszary kultury popularnej, masowej. (...)