W momencie, gdy niemal porzuciliśmy praktykę lektury książek – o czym świadczą statystyki czytelnictwa – a ponure diagnozy wzmacniają zarówno teoretycy literatury, jak i poeci, najważniejszym pytaniem, z jakim mierzy się literaturoznawstwo, okazuje się to, dlaczego w ogóle czytamy. (...)
Znaczenia osobliwego terminu manifest wiodą przede wszystkim do publicznych deklaracji formułowanych jasno i wprost, ujawniających własne stanowisko. Manifest odkrywa, odsłania, ujawnia, ukazuje, udostępnia, ale zapewne najlepszym słowem na określenie tego, czym się faktycznie para, jest „zdradzanie”. (...)
Liryka polska powstająca po roku 1864, niegdyś lekceważona i uznawana za twórczość niedorównującą poezji wielkich poprzedników romantycznych, doczekała się ostatnimi czasy kilku interesujących egzegez, spośród których na plan pierwszy zdecydowanie się wybija monografia Tadeusza Budrewicza, krakowskiego uczonego, zatytułowana niepozornie i bezpretensjonalnie: Wierszobranie (druga połowa XIX wieku)[1]. (...)
Classical poetics is an area rich in traditions. It has been practiced by many outstanding scholars, yet whose voices are rarely to be heard outside the bounds of classical philology, boundaries maintained by the tradition of poetics itself. (...)
Polish poetry written after 1864, once disregarded and considered to fall far short of the work of its great Romantic predecessors, has at long last received some absorbing exegeses in recent times, among which the most prominent is undoubtedly the monograph of Krakow scholar Tadeusz Budrewicz, which bears the modest and unassuming title Wierszobranie (druga połowa XIX wieku) [Selection of Verse (Late Nineteenth Century)]. (...)
Poetyka klasyczna to dziedzina o bogatych tradycjach. Uprawia ją wielu znakomitych badaczy, których głos rzadko daje się jednak usłyszeć poza utwierdzonymi tą tradycją granicami klasycznej filologii. Owszem, czerpią z niej obficie supergwiazdy akademii, których nazwiska znane są i poza nią: Heidegger, Derrida, de Man itp., są to jednak, by tak rzec, raczej inspiracje poetyką antyczną, luźne i przykrojone (często w sposób ahistoryczny) do współczesności egzegezy wybranych pojęć z zakresu starożytnej kultury (np. (...)
In Marcin Sendecki’s book Opisy przyrody (Descriptions of Nature), published in 2002, there is a minimalistic poem called “Czynności” (Activities). The two-line poem is dedicated to “Świe” (do we dare decode this as short for Świetlicki?) and runs as follows: “Jaki świetny świat. (...)
W tomie Marcina Sendeckiego Opisy przyrody z 2002 roku znaleźć można minimalistyczny utwór Czynności. Dystych dedykowany jest „Świe.” (zaryzykujmy rozszyfrowanie: Świetlickiemu?) i brzmi następująco: „Jaki świetny świat. (...)
Wydana w ubiegłym roku książka Sandy’ego Baldwina The Internet Unconscious. On the Subject of Electronic Literature („Nieświadomy Internetu. O podmiocie literatury elektronicznej”)[1] tytułem zdaje się zapowiadać wyspecjalizowane rozważania o pisarzach i pisarkach tworzących e-literaturę, dzieła hipertekstowe, algorytmiczne itp. (...)
