Dr, literaturoznawca, badacz mediów cyfrowych. Stopień doktorski otrzymał na podstawie rozprawy Poetyka gier wideo nagrodzonej w Konkursie Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej na Najlepszą Pracę Doktorską z zakresu Nauk o Mediach i Komunikowaniu „DOKTORAT ’14”. Pracownik Zakładu Komparatystyki na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, sekretarz Pracowni Badań Intersemiotycznych i Intermedialnych UW, stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Autor monografii Gry wideo. Zarys poetyki.
Wisława Szymborska’s poem “Wszystko” (Everything) is an example of a work exceptionally filled with content.[1] On a first reading, the text appears to many readers to be a simple reflection on semantics, the meaning of words, the boundaries of language – and, by implication, the boundaries of knowledge. (...)
Wiersz Wszystko Wisławy Szymborskiej to przykład utworu wyjątkowo nasyconego treścią[1]. Tekst w pierwszym odbiorze często wydaje się prostą refleksją nad semantyką, znaczeniem słów, granicami języka – a co za tym idzie granicami poznania. (...)
Poetyka współczesnych tekstów poświęconych poetyce – jeśli wolno sięgnąć po takie sformułowanie – przewiduje, że we wstępnej części artykułu autor opowie się wobec sytuacji, w jakiej znajduje się ta dyscyplina. (...)
The poetics of contemporary texts devoted to poetics – if one may use such a description – stipulate that in the first paragraphs, the author should report on the current situation of the discipline. Such regular self-referentiality (typical as well for other disciplines subject to permanent suspicions of crisis, of which contemporary comparative literature may serve as a good example[1]) should not be particularly surprising to anyone. (...)