A funny thing happened when I was flipping through my PDF of Genette’s Paratexts. I was scrolling through the “pages” when suddenly, around page 160, the PDF stopped displaying text. The next three hundred pages were blank. (...)
Przeglądałem właśnie Parateksty Genette’a w PDF-ie, gdy zdarzyła się zabawna rzecz. Przewijałem kolejne „strony”, kiedy nagle, około strony 160, PDF przestał wyświetlać zawartość. Następne trzysta stron było puste. (...)
Praktyki dodatków? A może na odwrót: praktyki odejmowania? Co się dzieje, kiedy Różewicz dodaje? Czy to dodawanie daje jakieś, pozwalające się obliczyć, sumy, czy może raczej – rodzi różnice? I jak te różnice pracują? (...)
Practices of addition? Perhaps better the reverse: practices of subtraction? What happens when Różewicz adds on? Does that addition add a sum susceptible to calculation, or does it rather engender differences? And how do those differences work? (...)
Tekst literacki wydaje się współcześnie nieustannie zapośredniczany przez nowe media oraz literaturę i kulturę popularną. Przestrzenie te nadają nowy ton relacjom między tekstem a jego otoczeniem, w nowej perspektywie stawiając pytanie o to, czym jest dodatek do tekstu i jaką pełni on funkcję. (...)
Nie wykracza poza truizm stwierdzenie, że kultura filmowa, już od najwcześniejszych etapów swego rozwoju, na wielu płaszczyznach przenikała się z kulturą literacką. Ta ostatnia nierzadko pełniła w tym układzie funkcję edukatora (podpowiadając między innymi konwencje opowiadania, strategie narracyjne czy chwyty dramaturgiczne), dostarczycielki historii (olbrzymia przestrzeń zagadnień adaptacyjnych), ale też zwierciadła dla wielu zagadnień wykraczających poza sam wytwór pracy artystycznej (czego przykładem choćby refleksja nad publicznością literacką i filmową). (...)
It is a truism to state that film culture, from the very earliest stages of its development, intersected with literary culture on many levels. The latter often functioned as an educator in this scheme (suggesting, among other things, storytelling conventions, narrative strategies, and dramaturgic devices), or supplied history (a gigantic realm of adaptation issues), but also worked as a mirror in many areas exceeding the bounds of the work of art itself (one example among many could be reflection on the audience for literature and film). (...)
A literary text seems in contemporary culture to be endlessly mediated by new media, as well as popular literature and pop culture. These spaces change the tone of relations between a text and its environment, creating a new perspective on the question of what constitutes an addition to the text and what function it performs. (...)
Apelom o poetykę poszerzoną, pojawiającym się od co najmniej dekady w polu refleksji nad współczesną tekstualnością i obiecującym odrodzenie poetyki i kręgu jej zainteresowań, nie trudno o pozytywny odzew. (...)
Appeals for an expanded poetics, heard in the past decade in discussions of contemporary textuality, always promising a renaissance for poetics and its preoccupations, are quick to find a sympathetic response. Who among literary scholars, a privileged crew in the 20th century due to the position of language and textual problems at the centre of cultural studies, would not wish to hold onto that strong hand in the 21st, after the performative[1] and digital “turns”? (...)