jesień 2021: Page 2

Topikalizacja w tekstach Cypriana Norwida. Rekonesans

Anna Kozłowska

DOI: https://doi.org/10.14746/fp.2021.26.30845

A b s t r a k t

Topikalizacja, rozumiana jako uwydatnienie tematu wypowiedzenia, ma w twórczości Cypriana Norwida rozmaite wykładniki syntaktyczne, leksykalne i graficzne – te ostatnie, specyficzne dla wypowiedzi autora Vade-mecum, stanowią swoisty ekwiwalent suprasegmentalnych wykładników struktury tematyczno-rematycznej w tekście pisanym. (...)

Funkcjonowanie krytyki literackiej po roku 1989 określane było przez wiele równoległych zjawisk, w tym: otwarcie na nowe sposoby czytania, związane z przyswajanymi wówczas kulturowymi teoriami; zwrot w stronę antyakademickości i prywatnego czytania; rynkowe uwikłania prowadzące do bardziej dziennikarskich niż krytycznoliterackich sposobów i gatunków pisania o literaturze; pojawienie się nowych, zakorzenionych w innowacyjnych formach medialnych obiegów komunikacyjnych na czele z literacką blogosferą i mediami społecznościowymi; kryzys piśmienności. (...)

The functioning of literary criticism in Poland after 1989 has been shaped by numerous parallel phenomena, including: openness to new modes of reading, influenced by cultural theories adopted at the time; a turn towards anti-academic and private reading approaches; market entanglements that led to journalistic rather than strictly literary-critical styles and genres of writing about literature; the emergence of new communication circuits rooted in innovative media forms, such as literary blogs and social media; and a crisis of literacy. (...)