Karolina Prusiel
ORCID: 0000-0001-8354-5900
A b s t r a k t
Artykuł stanowi analizę różnorodnych splotów ciała i tekstu w tomie Blason du corps féminin francuskojęzycznej poetki spacjalnej Ilse Garnier. Prześledzono w nim społeczne funkcje ciała ujęte w utworach. Następnie, zderzając pracę Garnier z teorią Lyndy Nead oraz Marii Poprzęckiej, nakreślono potencjał Blason… jako zbioru logowizualnych aktów kobiecych. Szeroko omówiono także problematyczność wstępu Pierre’a Garniera do tomu żony w kontekście postulowanego odzyskiwania gatunku na rzecz kobiet oraz seksualizacji tekstu. Na koniec zaś, posługując się teorią Waltera J. Onga, podjęto refleksję, w jakim stopniu przedrukowany zbiór nadal można traktować jako ryso-pisany i cielesny.