
Krzysztof Zydor
ORCID: 0009-0002-9370-4017
A b s t r a k t
Artykuł podejmuje refleksję o autofikcji jako gatunku paradoksalnym. Po przybliżeniu problemów definicyjnych autor analizuje literacki projekt Andrzeja Czcibora-Piotrowskiego, skupiając się na trzech możliwych poszerzeniach interpretacji tekstów autofikcyjnych o nowe konteksty: o kategorię seryjności, o bruliony i nieopublikowane utwory znajdujące się w archiwum oraz o paratekst. Opisuje także podmiot autofikcji jako „ja”, którego główną cechą jest niestabilność, w przeciwieństwie do podmiotowości konstruowanej w tradycyjnej autobiografii. Ma to swoje źródło między innymi w sposobie funkcjonowania autofikcji w literackiej komunikacji.