Marcin Jauksz – literaturoznawca i filmoznawca, adiunkt w Zakładzie Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2010 r. obronił rozprawę doktorską Krytyka dziewiętnastowiecznego rozumu. Źródła i konteksty „Pałuby” Karola Irzykowskiego, nagrodzoną w Konkursie im. Konrada i Marty Górskich w 2011 r. i opublikowaną cztery lata później przez wydawnictwo Universitas. Interesuje się psychologizmem w prozie późnego wieku XIX i kształtującymi się wówczas zasadami kompozycji dzieła literackiego oraz filmowymi fabułami o dojrzewaniu na progu XXI stulecia. Stypendysta rządu francuskiego w latach 2008–2009 oraz programu Fulbright w latach 2018–2019. Publikował między innymi w „Wieku XIX”, „Porównaniach”, „Lampie” i „Polonistyce”.
A b s t r a k t
In this article, I attempt to define a new phenomenon in world contemporary cinema. Thanks to new visual means of expression, with a focus on their haptic nature, film tries to recreate moods and sensitivities associated with the past. (...)
A b s t r a k t
Artykuł jest próbą zdefiniowania zjawiska w światowym kinie współczesnym, które wykorzystując nowe sposoby komunikacji w obrębie sztuk wizualnych i ich haptyczności, stara się rekreować nastroje i wrażliwości konotowane z kulturą minionych czasów. (...)
A b s t r a c t
The article defines the importance of late nineteenth-century research and psychological reflections for the construction of descriptions in Boleslaw Prus’ The Doll.
A b s t r a k t
Artykuł określa znaczenie późnodziewiętnastowiecznych badań i refleksji psychologicznych dla konstruowania opisów w Lalce Bolesława Prusa.
(...)
Zamiast wstępu
Virginia Woolf w ogłoszonym 20 listopada 1919 roku słynnym eseju o George Eliot napisała nośne i często cytowane zdanie, stwierdzając jakoby Miasteczko Middlemarch, przy wszystkich swych niedoskonałościach, było „jedną z nielicznych angielskich powieści napisanych dla dorosłych”[1]. (...)
In Lieu of an Introduction
Virginia Woolf has a resonant, often-quoted sentence in her famous essay on George Eliot from 20 November 1919, asserting that Middlemarch, for all of its flaws, was “one of the few English novels written for grown-up people.”[1] In a less frequently quoted passage grappling with the previously mentioned flaws, the most important British high-modernist author writes:
It is partly that her hold upon dialogue, when it is not dialect, is slack; and partly that she seems to shrink with an elderly dread of fatigue from the effort of emotional concentration. (...)
Leonardo F. Lisi, Marginal Modernity. The Aesthetics of Dependency from Kierkegaard to Joyce,
Fordham University Press, New York 2013
W 1913 roku, w Duino, gdzie Reiner Maria Rilke zaczynał pracę nad elegiami i kończył Maltego, doświadczył szczególnego przeżycia. (...)
Leonard F. Lisi, Marginal Modernity. The Aesthetics of Dependency from Kierkegaard to Joyce,
Fordham University Press, New York 2013
In Duino in 1913, as Rainer Maria Rilke was beginning work on his elegies and finishing The Notebooks of Male Laurids Brigge, he underwent a singular experience. (...)