Jakub Skurtys – dr, historyk literatury i krytyk, pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim; zajmuje się głównie historią literatury XX wieku i najnowszej, problemami awangard literackich oraz nowymi metodologiami w humanistyce; pisze przede wszystkim o poezji. Autor książek krytycznoliterackich Wspólny mianownik (2020, nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia) oraz Wiersz… i cała reszta (2021), a także wyborów wierszy Agnieszki Wolny-Hamkało Zerwane rozmowy i Jarosława Markiewicza Aaa!… (z Dawidem Kujawą i Rafałem Wawrzyńczykiem). Współpracuje z Biurem Literackim, gdzie prowadzi projekt Połów. Poetyckie debiuty. Kontakt: jakub.skurtys2@uwr.edu.pl.
A b s t r a k t
The author analyses the concept of allegory, a classical poetic figure, as a kind of a “travelling concept,” a notion that informs contemporary literary criticism. (...)
A b s t r a k t
Autor analizuje pojęcie alegorii, klasycznej figury poetyckiej, jako swoistego „pojęcia wędrującego”, przydatnego i modnego w dzisiejszej krytyce literackiej. (...)
Mikroskopia: doświadczanie widzenia
[S]ą to jakby poprzerywane pierścienie, z których każdy może nawlec na siebie dowolny inny. Każdy pierścień albo każde plateau ma mieć swój klimat, ton, własne brzmienie. (...)
Microscopy: the Experience of Seeing
It’s like a set of split rings. You can fit any one of them into any other. Each ring or each plateau ought to have its own climate, its own tone or timbre.
Gilles Deleuze on the composition of A Thousand Plateaus[1]
I would like to begin my essay by mentioning a book for young people written over 60 years ago by the once highly esteemed popularizer of science Tadeusz Unkiewicz, the first editor of the journal Problemy. (...)