Grzegorz Pertek – ur. w 1984 r., doktor nauk humanistycznych. Interesuje się teorią literatury oraz poezją polską XX i XXI wieku. Publikował między innymi w „Przestrzeniach Teorii”, „Poznańskich Studiach Polonistycznych”, „Wielogłosie”.
A b s t r a k t
The article attempts to describe the transformation of Polish theoretical literary studies after 1989. The author points to a few significant elements which influenced that change. He focuses on the difference between the (anti)structuralist breakthrough and two earlier shifts: the anti-positivist and anti-Marxist one. (...)
A b s t r a k t
W artykule podjęta została próba opisania transformacji polskiego literaturoznawstwa teoretycznego po 1989 roku. Autor wskazuje na kilka istotnych elementów, które decydowały o jej specyfice. (...)
In his article Tracking the (Traces of) Sense (Sledzenie (sladow) sensu), Patryk Szaj asserts a radically hermeneutic understanding of text and reading, proposing we practice the latter by: “[…] taking steps1 upon/after 2[the traces of the text]” in “a form of play that generates meaning …” What might we make of this minor and seemingly non-generative “upon/after” (in Polish, “po”) in the above claim, which, for me, is so central to the ontology of text as “trace?” Does the phrase “traces of the text” mean the same thing as “traces upon/after the text?” And if not, then what does it imply to wedge this particle between “traces” and “text?” And what might it suggest, in turn, if we were to displace the particle to another position within the formula “upon/after traces of the text?”
Radical hermeneutics claims to draw from two traditions simultaneously: on the one hand, it maintains a continuous rapport with its own “past,” or with classical hermeneutics, as proposed by Hans-Georg Gadamer and Paul Ricoeur (doing so, of course, only to a degree).
(...)
W artykule Śledzenie (śladów) sensu. Tekst i lektura w hermeneutyce ponowoczesnej Patryk Szaj, forsując radykalnohermeneutyczny sposób rozumienia tekstu i jego lektury, zaproponował, by tę ostatnią uprawiać jako: „[…] kroczenie po śladach tekstu i podążanie w ślad za ich znaczeniorodną grą…”1. (...)