Studium jednej metafory
Gerard Ronge
A b s t r a k t
Tekst jest recenzją książki Barbary Kaszowskiej-Wandor Res publica (post) litteraria. Od poetyki wspólnoty do postliteratury. (...)
A b s t r a k t
Tekst jest recenzją książki Barbary Kaszowskiej-Wandor Res publica (post) litteraria. Od poetyki wspólnoty do postliteratury. (...)
A b s t r a k t
W 2017 roku zakończyła się realizacja projektu grantowego Poetika deskripce. Průzkum reprezentačního materiálu v intermediální perspektivě („Poetyka deskrypcji.
(...)A b s t r a k t
Artykuł omawia najnowszą monografię Anny Łebkowskiej pt. Somatopoetyka – afekty – wyobrażenia. Literatura XX i XXI wieku w kontekście wcześniejszych badań i publikacji autorki.
(...)„Pomiędzy przeżyciem i przeżyciem – maszyna do przeżywania, człowiek”
Jacek Dukaj, Po piśmie1
„Co możesz zrobić – obserwuj zmiany mód […] Może to tobie pierwszemu dane będzie spotkać Obcych”
Jacek Dukaj, Czarne oceany2
Jak czytać Po piśmie?
(...)Miasto to i kraina zamknęły się w samowystarczalny mikrokosmos, zainstalowały się na własne ryzyko na samym brzegu wieczności.
(B. Schulz, Republika marzeń)
Niedużych rozmiarów książeczka Jerzego Madejskiego Poetologie postrukturalne.
(...)Dokumenty osobiste publikowane w serii Archiwum Kobiet to wyjątkowe przedsięwzięcia edytorskie i wydawnicze. Autorki opracowań, które odnalazły i odczytały dziewiętnastowieczne rękopisy, opatrzyły je wstępami, biografiami, kalendariami, aneksami, komentarzami, zrezygnowały z modernizacji zapisów i innych edytorskich ingerencji, zachowując wszelkie „indywidualne cechy osoby piszącej: nawyki językowe, wahania pióra, umiejscowienie dopisków”1.
(...)Problem literackiej reprezentacji świata odgrywał zasadniczą rolę w dziejach powieści nowożytnej, skupiając na sobie uwagę samych pisarzy, teoretyków gatunku i krytyków literackich. Wiązał się on ściśle z zagadnieniami estetyczno-literackimi, poetologicznymi, normatywnymi, obejmował też sferę filozofii literatury, odnosząc się – przynajmniej w sposób implikowany – do strategii epistemologicznych i przeświadczeń ontologicznych, obowiązujących w danym okresie historyczno-kulturowym1.
(...)Teoria przekładu nie ma najlepszej prasy. Obydwa człony składające się na nazwę tej gałęzi wiedzy z różnych przyczyn traktowane są z rezerwą, a ich zestawienie raczej pogłębia, niż usuwa wątpliwości. Już samo tłumaczenie – w podstawowym, praktycznym wymiarze – jest zjawiskiem, które nawet w humanistyce często pomija się milczeniem.
(...)Dwanaście rozmów z tłumaczkami i pięć rozmów z tłumaczami, zebranych przez Adama Pluszkę pod żartobliwym, ale i językowo żywym tytułem Wte i wewte1, uderza różnorodnością postaw i perspektyw. Każda z około dwudziestostronicowych rozmów naświetla inny aspekt tłumaczenia, widziany oczyma innego tłumacza, z innym zapleczem i bagażem doświadczeń.
(...)Wydana w 2017 roku, wciąż jeszcze nieprzetłumaczona na język polski, książka Jakoba Stougaarda-Nielsena może stanowić rzetelną podstawę wiedzy dla każdegao badacza literatury i kultury skandynawskiej, ale także dla przeciętnego, „nieprofesjonalnego” czytelnika, który jest po prostu wiernym fanem tego typu rozrywki. (...)